Afscheid.
Blijf op de hoogte en volg Mariska
18 Maart 2014 | Honduras, Copán
Lieve allemaal,
Op moment van schrijven zit ik in de bus. We rijden door de bergen in één van de gevaarlijkste landen ter wereld, op weg naar de gevaarlijkste stad ter wereld (als ik de Lonely Planet moet geloven). Gelukkig hoeven we daar alleen maar over te stappen op de bus naar onze laatste bestemming in Honduras en waar we een stukje Maya cultuur gaan ontdekken: de Copán ruïnes. Manon en ik zijn inmiddels aangekomen in een geheel nieuwe fase van ons avontuur: op reis en vakantie vieren. Tevens ook onze laatste weken samen, helaas :(
Een week geleden hebben we ons coschap met een goed cijfer afgerond. De laatst drie weken hebben we gespendeerd in een gezondheidscentrum in de wijk Arrocera in León, waar we het ontzettend naar ons zin hebben gehad. Dagelijks een eigen spreekuur en elke dinsdag op visite bij patiënten thuis. De wijk is één van de armste wijken van León en bestaat vooral uit zandwegen met veel huizen die op een andere creatieve wijze zijn opgebouwd dan van stenen. Het blijft erg indrukwekkend om te zien in welke schrijnende omstandigheden families moeten leven. Een aanblik aan een leven in plastic huisjes.. daar zal ik niet aan wennen denk ik. Tevens hebben we een peuterschool bezocht met 44 kindjes, waarvan er twaalf kinderen op de grond zitten of moeten staan vanwege een gebrek aan stoelen. Aan ons de dankbare taak om deze twaalf stoeltjes aan te vullen. Mooi om met dit simpele gebaar zoiets groots te kunnen doen voor een schooltje als dit :)
Een andere kant van León, het uitgaansleven, hebben we ook veelvuldig bezocht, hoewel het aftellen was begonnen. Voor Manon en voor ons samen was het een laatste keer salsa dansen in La Olla Quemada, laatste diner in Don Jacks, laatste broodje bij Pan y Paz en laatste keer relaxen met zonsondergang op het strand van Playa Roca. Een deel van ons avontuur waar ik lange tijd niet aan heb willen denken was het afscheid van León en alle mensen die ook onze laatste weken tot een succes hebben gemaakt.
Vorige week zondag was het dan echt zover.. we hebben de Spaanse taal, salsa muziek en de stedelijke omgeving van León verruild voor witte stranden, een helderblauwe zee, Engelse taal en reggae muziek op Utila, een klein bounty eiland boven Honduras. Hier hebben we een geweldige tijd gehad. Manon heeft twee duikbrevetten binnen gesleept en ik heb veel gedoken. Na een paar dagen kon dit met Manon als buddy :) Stiekem hoopte ik op een duik met walvishaaien, maar die voelden zich helaas niet geroepen om mij een plezier te doen met hun aanwezigheid :'( Een grote goedmaker was snorkelen met dolfijnen, die we toevallig tegenkwamen toen we op weg waren naar onze duikplek :) (foto's staan op facebook).
Na de Copán ruïnes zal onze reis zich vervolgen door Guatemala, onder andere naar Antigua, Cemuc Champey en Tikal. Daarna keer ik terug naar León om daar nog even te genieten van de stad, de salsa en de mensen. Gelukkig kan ik dit alles dan delen met Kees, voordat ik echt, echt definitief afscheid moet nemen van mijn woonplaats voor vier maanden. Daarna zal mijn reis met hem beginnen. Een heel goed vooruitzicht :)
Op moment van schrijven zit ik in de bus. We rijden door de bergen in één van de gevaarlijkste landen ter wereld, op weg naar de gevaarlijkste stad ter wereld (als ik de Lonely Planet moet geloven). Gelukkig hoeven we daar alleen maar over te stappen op de bus naar onze laatste bestemming in Honduras en waar we een stukje Maya cultuur gaan ontdekken: de Copán ruïnes. Manon en ik zijn inmiddels aangekomen in een geheel nieuwe fase van ons avontuur: op reis en vakantie vieren. Tevens ook onze laatste weken samen, helaas :(
Een week geleden hebben we ons coschap met een goed cijfer afgerond. De laatst drie weken hebben we gespendeerd in een gezondheidscentrum in de wijk Arrocera in León, waar we het ontzettend naar ons zin hebben gehad. Dagelijks een eigen spreekuur en elke dinsdag op visite bij patiënten thuis. De wijk is één van de armste wijken van León en bestaat vooral uit zandwegen met veel huizen die op een andere creatieve wijze zijn opgebouwd dan van stenen. Het blijft erg indrukwekkend om te zien in welke schrijnende omstandigheden families moeten leven. Een aanblik aan een leven in plastic huisjes.. daar zal ik niet aan wennen denk ik. Tevens hebben we een peuterschool bezocht met 44 kindjes, waarvan er twaalf kinderen op de grond zitten of moeten staan vanwege een gebrek aan stoelen. Aan ons de dankbare taak om deze twaalf stoeltjes aan te vullen. Mooi om met dit simpele gebaar zoiets groots te kunnen doen voor een schooltje als dit :)
Een andere kant van León, het uitgaansleven, hebben we ook veelvuldig bezocht, hoewel het aftellen was begonnen. Voor Manon en voor ons samen was het een laatste keer salsa dansen in La Olla Quemada, laatste diner in Don Jacks, laatste broodje bij Pan y Paz en laatste keer relaxen met zonsondergang op het strand van Playa Roca. Een deel van ons avontuur waar ik lange tijd niet aan heb willen denken was het afscheid van León en alle mensen die ook onze laatste weken tot een succes hebben gemaakt.
Vorige week zondag was het dan echt zover.. we hebben de Spaanse taal, salsa muziek en de stedelijke omgeving van León verruild voor witte stranden, een helderblauwe zee, Engelse taal en reggae muziek op Utila, een klein bounty eiland boven Honduras. Hier hebben we een geweldige tijd gehad. Manon heeft twee duikbrevetten binnen gesleept en ik heb veel gedoken. Na een paar dagen kon dit met Manon als buddy :) Stiekem hoopte ik op een duik met walvishaaien, maar die voelden zich helaas niet geroepen om mij een plezier te doen met hun aanwezigheid :'( Een grote goedmaker was snorkelen met dolfijnen, die we toevallig tegenkwamen toen we op weg waren naar onze duikplek :) (foto's staan op facebook).
Na de Copán ruïnes zal onze reis zich vervolgen door Guatemala, onder andere naar Antigua, Cemuc Champey en Tikal. Daarna keer ik terug naar León om daar nog even te genieten van de stad, de salsa en de mensen. Gelukkig kan ik dit alles dan delen met Kees, voordat ik echt, echt definitief afscheid moet nemen van mijn woonplaats voor vier maanden. Daarna zal mijn reis met hem beginnen. Een heel goed vooruitzicht :)
-
18 Maart 2014 - 05:21
Sharon:
Leuk! Wat mooi dat je eindelijk kan beginnen met reizen :). Hoop dat het niet te gevaarlijk wordt, veel plezier! Kijk uit naar de foto's. Xxx -
18 Maart 2014 - 06:34
Floor:
wauw! Het lijkt alsof je voorlopig nog niet terug wilt komen ;-) Klinkt echt fantastisch allemaal!! En heel fijn dat je het binnenkort ook met Kees kunt delen. Geniet ze, liefs Floor -
18 Maart 2014 - 07:25
Florentine:
Wauw het einde alweer in zicht! Wat gaat dat snel!! Geniet nog even volop en fijn dat kees bijna komt:) xx -
18 Maart 2014 - 09:02
Seline:
Aahh heerlijk meiden!! Fijn dat jullie het coschap goed hebben afgerond. Geniet nog van het reizen samen en super als je Kees straks eindelijk weer ziet! Ik zal Manon goed opvangen met ons onderzoek ;).
Xx -
18 Maart 2014 - 10:54
Maria.:
Een reis om nooit te vergeten!!
Geniet van de komende tijd , ook met Kees. XXX. -
18 Maart 2014 - 17:53
Jan:
Het is allemaal geweldig zoals jullie het doen,mooi coschap en afgesloten met een geweldig cijfer, helemaal top.
Nu nog samen met manon en straks met kees, ook super.
Maar het gaat mij niet snel genoeg (sorry) ,maar ik kijk ook erg uit naar jouw terugkomst.
Maar wij wensen jullie ontzettend veel plezier.
Dikke kussen van dad en jennie en groeten aan manon -
18 Maart 2014 - 18:31
Celine:
Klinkt fantastisch, Mariska! Geniet er nog even van, jij lekkere geel/bruine zus van me ;)
Xx -
18 Maart 2014 - 19:40
Ans :
Hoi Mariska
een mooi verslag en de foto's die je op facebook had gezet waren ook mooi
Leuk dat je ook aan Kees kunt laten zien waar je gezeten hebt
geniet er van
groetjes -
19 Maart 2014 - 07:57
Cindy:
Hallo meiden, fijn dat alles goed is afgesloten in Leon, nu genieten op n andere manier...heerlijk. Lieve knuffels ;) -
19 Maart 2014 - 08:06
Lydia:
Jullie zijn allang aan het vakantie vieren volgens mij, niet liegen hé :p Ik ben bang dat het een tragische afscheid voor je wordt, gelukkig is Kees erbij om je weer naar Nederland te sleuren: zijn wij hier ook weer gelukkig :) Geniet ervan de laatste weekjes!! xx -
19 Maart 2014 - 19:46
Ilse:
Heej Maris,
Als ik je verhaal lees wil ik ook zo weer terug. De laatste weken klinken erg indrukwekkend! Geniet nog even van de laatste belevenissen met Manon en fijn dat je binnenkort Kees ook kan laten zien waar je de afgelopen tijd hebt doorgebracht!
Heel veel plezier en tot snel! Xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
