Adios León, Hola El Sauce
Blijf op de hoogte en volg Mariska
01 Februari 2014 | Nicaragua, León
Lieve allemaal,
Ik heb mijzelf maar gebombardeerd tot ‘toch niet zo’n goede bloggenschrijfster’ aangezien mijn vorige en enige blog alweer erg lang geleden is =) Tijd voor een update!
Afgelopen week hebben Manon en ik ons eerste weekje coschap in El Sauce (letterlijke vertaling: De Wilg) gehad. Dit dorpje met een klein ziekenhuisje werd afgelopen november door onze begeleider in Nederland bezocht en werd er geregeld dat Nijmeegse coassistenten daar een deel van het coschap kunnen lopen. En tadaa.. daar stonden Manon en ik; de eerste Nederlandse coassistenten ooit in El Sauce zijn een feit. Ons kostte het een week om het geregeld te krijgen, maar afgelopen maandag om 6 uur ‘s ochtends zaten we dan in de bus op weg naar ons nieuwe stageadres. Twee uur later stonden we met onze bagage voor een week in het ziekenhuis, waar uiteraard niemand wist dat wij zouden komen. Onze begeleider uit Nederland hadden ze ook nog nooit gezien. Een telefoontje naar de universiteit in León deed wonderen en we konden gelijk die dag beginnen. Binnen een uur was ook een slaapplaats voor ons geregeld.
El Sauce is een leuk en rustig dorpje in de bergen, meer naar het noorden in Nicaragua, zo’n 2.5 uur met de bus vanaf León. Het gefluit en geschreeuw van de mannen in León is veranderd in een doodstil nagestaard worden. Ik weet nog niet waar mijn voorkeur naar uitgaat.
Het ziekenhuis is mooi! Het is er schoon en de muren zitten goed in de (groene) verf. Er werken vijf specialisten: internist, kinderarts, chirurg, anesthesist en gynaecoloog. Zaal en resterende spreekuren worden draaiende gehouden door medicos sociales (basisartsen). De artsen zijn geweldig aardig en open voor onze vragen en bereid tot veel uitleg. Manon heeft afgelopen week spreekuur gedraaid met een internist, die met een BMI van 50 en een paar plakken cake in zijn hand, de patiënten vertelt dat hun leefstijl niet goed is. Ik heb afgelopen week gedaan wat ik graag doe: op de operatiekamer gestaan. Er is vanalles voorbij gekomen; met name veel liesbreuken, navelbreuken, blindedarmontstekingen en een keizersnede met gynaecoloog en kinderarts erbij. Laten we het erop houden dat de operaties hier radicaal zijn, in geval van een liesbreuk wordt dan ook het hele lieskanaal leeg gesloopt. Maandag na de operatie was er even geen patiënt aangemeld waarna al het personeel zich, tot mijn verbazing, in liggende positie begaf en ging slapen. Tussen het gesnurk van de anesthesist door kon ik mooi mijn eerste ervaringen op papier zetten. Woensdag en donderdag heb ik op de operatiekamer gestaan met de gynaecoloog en hebben we vrouwen gesteriliseerd. In totaal heb ik zo’n 16 eileiders door mogen knippen. Gemiddelde leeftijd van de betreffende vrouwen is ongeveer een jaar ouder dan ik, met als uitschieter een 22-jarige dame met zes zoons (eerste kind op 12-jarige leeftijd). De vragen van de vrouwen hier aan ons zijn dan ook: 1. Heb je een vriend? 2. Heb je kinderen? 3. Waarom niet? 4. Wanneer komt de eerste?
De weken in El Sauce wonen we bij een erg vriendelijk gastgezin: een alleenstaande vrouw met haar 13-jarige dochter. We hebben hier een piepklein kamertje met eigen badkamer, helemaal prima dus =) Afgelopen twee dagen was er geen water, dus douchen vanuit een emmer was ook weer een nieuwe ervaring. Bij hen in huis wonen geeft gelijk een schitterend kijkje in de ‘Nicaraguan way of life’. Wij zien het volgende: zodra wij thuis komen treffen wij dochter in liggende positie op de bank met televisie aan, meestal vergezeld door chips of een andere snack. Om 18 uur komt moeder thuis en neemt deze houding van dochter over en maakt dochter zich mooi om de avond op straat te besteden (ik wil niet weten wat daar gebeurd).
Conclusie: fantastische week gehad met ontzettend veel nieuwe ervaringen en mooie observaties =)
Afgelopen weken zijn ook erg leuk geweest. Voor coschappen zijn we op de eerste hulp geweest in het ziekenhuis hier in León. Verder zijn mijn vriendinnen Suus, Ilse en Lieke bij mij op bezoek geweest en hebben ze mee kunnen genieten van het leven hier. Met zijn vijfen hebben we ontzettend leuke tijd gehad. We hebben tripjes gemaakt naar Granada, Ometepe en naar Matagalpa, een stad in het noorden waar we koffieplantages en chocoladefabriek hebben bewonderd (foto’s staan op facebook).
Dit weekend zijn Manon en ik ‘thuis’ in León, waar we weer internet hebben en even kort kunnen genieten van een bruisend León =)
¡Buen fin de semana! xxx
Ik heb mijzelf maar gebombardeerd tot ‘toch niet zo’n goede bloggenschrijfster’ aangezien mijn vorige en enige blog alweer erg lang geleden is =) Tijd voor een update!
Afgelopen week hebben Manon en ik ons eerste weekje coschap in El Sauce (letterlijke vertaling: De Wilg) gehad. Dit dorpje met een klein ziekenhuisje werd afgelopen november door onze begeleider in Nederland bezocht en werd er geregeld dat Nijmeegse coassistenten daar een deel van het coschap kunnen lopen. En tadaa.. daar stonden Manon en ik; de eerste Nederlandse coassistenten ooit in El Sauce zijn een feit. Ons kostte het een week om het geregeld te krijgen, maar afgelopen maandag om 6 uur ‘s ochtends zaten we dan in de bus op weg naar ons nieuwe stageadres. Twee uur later stonden we met onze bagage voor een week in het ziekenhuis, waar uiteraard niemand wist dat wij zouden komen. Onze begeleider uit Nederland hadden ze ook nog nooit gezien. Een telefoontje naar de universiteit in León deed wonderen en we konden gelijk die dag beginnen. Binnen een uur was ook een slaapplaats voor ons geregeld.
El Sauce is een leuk en rustig dorpje in de bergen, meer naar het noorden in Nicaragua, zo’n 2.5 uur met de bus vanaf León. Het gefluit en geschreeuw van de mannen in León is veranderd in een doodstil nagestaard worden. Ik weet nog niet waar mijn voorkeur naar uitgaat.
Het ziekenhuis is mooi! Het is er schoon en de muren zitten goed in de (groene) verf. Er werken vijf specialisten: internist, kinderarts, chirurg, anesthesist en gynaecoloog. Zaal en resterende spreekuren worden draaiende gehouden door medicos sociales (basisartsen). De artsen zijn geweldig aardig en open voor onze vragen en bereid tot veel uitleg. Manon heeft afgelopen week spreekuur gedraaid met een internist, die met een BMI van 50 en een paar plakken cake in zijn hand, de patiënten vertelt dat hun leefstijl niet goed is. Ik heb afgelopen week gedaan wat ik graag doe: op de operatiekamer gestaan. Er is vanalles voorbij gekomen; met name veel liesbreuken, navelbreuken, blindedarmontstekingen en een keizersnede met gynaecoloog en kinderarts erbij. Laten we het erop houden dat de operaties hier radicaal zijn, in geval van een liesbreuk wordt dan ook het hele lieskanaal leeg gesloopt. Maandag na de operatie was er even geen patiënt aangemeld waarna al het personeel zich, tot mijn verbazing, in liggende positie begaf en ging slapen. Tussen het gesnurk van de anesthesist door kon ik mooi mijn eerste ervaringen op papier zetten. Woensdag en donderdag heb ik op de operatiekamer gestaan met de gynaecoloog en hebben we vrouwen gesteriliseerd. In totaal heb ik zo’n 16 eileiders door mogen knippen. Gemiddelde leeftijd van de betreffende vrouwen is ongeveer een jaar ouder dan ik, met als uitschieter een 22-jarige dame met zes zoons (eerste kind op 12-jarige leeftijd). De vragen van de vrouwen hier aan ons zijn dan ook: 1. Heb je een vriend? 2. Heb je kinderen? 3. Waarom niet? 4. Wanneer komt de eerste?
De weken in El Sauce wonen we bij een erg vriendelijk gastgezin: een alleenstaande vrouw met haar 13-jarige dochter. We hebben hier een piepklein kamertje met eigen badkamer, helemaal prima dus =) Afgelopen twee dagen was er geen water, dus douchen vanuit een emmer was ook weer een nieuwe ervaring. Bij hen in huis wonen geeft gelijk een schitterend kijkje in de ‘Nicaraguan way of life’. Wij zien het volgende: zodra wij thuis komen treffen wij dochter in liggende positie op de bank met televisie aan, meestal vergezeld door chips of een andere snack. Om 18 uur komt moeder thuis en neemt deze houding van dochter over en maakt dochter zich mooi om de avond op straat te besteden (ik wil niet weten wat daar gebeurd).
Conclusie: fantastische week gehad met ontzettend veel nieuwe ervaringen en mooie observaties =)
Afgelopen weken zijn ook erg leuk geweest. Voor coschappen zijn we op de eerste hulp geweest in het ziekenhuis hier in León. Verder zijn mijn vriendinnen Suus, Ilse en Lieke bij mij op bezoek geweest en hebben ze mee kunnen genieten van het leven hier. Met zijn vijfen hebben we ontzettend leuke tijd gehad. We hebben tripjes gemaakt naar Granada, Ometepe en naar Matagalpa, een stad in het noorden waar we koffieplantages en chocoladefabriek hebben bewonderd (foto’s staan op facebook).
Dit weekend zijn Manon en ik ‘thuis’ in León, waar we weer internet hebben en even kort kunnen genieten van een bruisend León =)
¡Buen fin de semana! xxx
-
01 Februari 2014 - 01:16
Sharon :
Lieve Mariska, wat een mooi verslag! Hoop dat je niet te veel aangestaard gaat worden haha! Veel plezier nog en we skypen als je terug bent! Xx -
01 Februari 2014 - 08:13
Seline:
lieve Manon en Mariska! Ik was al met smacht aan het wachten op jullie volgende stukje;). Super om jullie ervaringen daar te lezen! Geniet er nog van samen! xxx -
01 Februari 2014 - 08:45
Wilma:
Ha Mariska,
Wat een belevenissen! Geweldig! Geniet ervan. En we skypen snel weer.
Dikke kus! -
01 Februari 2014 - 08:52
Kees:
Ha liefie, mooie ervaringen als ik het zo lees. We skypen snel weer :D
Kus! -
01 Februari 2014 - 09:43
Maria:
Hoi Mariska,
De columns in mijn favoriete damesblad , waar ik wekelijks naar " uitkijk ",vallen in het niet bij jouw blog.
Je schrijft alles op een manier dat ik het idee heb dat ik er bij ben. Schitterend!!
-
01 Februari 2014 - 10:24
Lydia:
Hee meid! Klinkt super zo te horen, allemaal nieuwe ervaringen die je nooit meer gaat vergeten haha. Super vet dat je vriendinnen er waren! :) -
01 Februari 2014 - 17:57
Florentine:
hee mariska en manon! leuk om een stukje van jullie te lezen!! het klinkt als een mooie en leerzame ervaring:) geniet van de tijd daar! liefs xx -
01 Februari 2014 - 21:36
Ans :
Hoi Mariska
wat een schitterend verslag
een hele ervaring die je daar opdoet
geniet er van
groetjes
ans -
03 Februari 2014 - 05:16
Marissa:
Ha lades!
Leuk verhaal!!Echt heel grappig volgens mij daar! Het stukje over de gyn komt redelijk bekend voor vanuit Adelaide haha.
Nog heel veel plezier en succes! Hoe lang moeten jullie nog?
X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
