Hola Nicaragua; de eerste twee weken

Lieve allemaal,

Nu de eerste twee weken in Nicaragua alweer voorbij zijn lijkt het me toch wel tijd voor een verhaal =)

Op 29 november zijn Manon en ik via Santo Domingo en Panama City aangekomen op het vliegveld van Managua. Aangezien we hier niets geregeld hadden qua ophaalservice, werd het even puzzelen hoe we naar León moesten komen; de stad waar we de komende drie maanden zouden wonen. Met lokaal vervoer konden we genieten van een rit van anderhalf uur met fantastisch uitzicht over de omgeving van Managua en León. Veel chaotisch verkeer in de hoofdstad, maar veel groen en palmbomen op het platteland. Tevens veel kleine, armoedige huisjes met golfplaten daken. Na anderhalf uur kwamen we aan op een chaotisch busstation, waarna we na veel omwegen zijn aangekomen in de residencia in León. De residencia bestaat uit 25 kamers voor internationale studenten, denk aan Spanje, Tsjechië, Duitsland, Taiwan, Cuba, Oostenrijk en uiteraard Nederland.

De eerste dagen hebben we vooral veel genoten onze nieuwe omgeving en konden we wat wennen aan de hitte hier. León is een redelijk rijke stad met veel gekleurde huisjes, mooie kerken en leuke eetgelegenheden, winkeltjes en markten. Verder was er veel te regelen aangezien we niet lang daarna met ons coschap zouden beginnen; dit zal ik jullie besparen ;)
De woensdag erna konden we in elk geval terecht in een gezondheidscentrum in Lechecuagos voor de eerste drie weken (daarna sluiten ze i.v.m. vakantie). Een dorp op het platteland, alleen te bereiken via stoffige zandwegen. Het gezondheidscentrum bestaat uit een dokter, vijf verpleegkundigen, een lab en een kleine apotheek; alles met een redelijk hoog viezigheidsgehalte. Niemand spreekt hier een woord Engels, dus ons Spaans wordt zo mooi bijgespijkerd. De eerste dag kregen wij gelijk onze eerste patiënten die we zelf konden zien. Heel erg leuk natuurlijk! Patiënten melden zich hier ‘s ochtends, waarna ze wachten tot ze aan de beurt zijn. Privacy is hier niet aan de orde, iedereen loopt tijdens een consult naar binnen, ongeacht of er een speculum in zit of niet. Patiënten verlaten het centrum niet zonder een recept en veelal een bloedonderzoek of iets dergelijks. We zien hier vanalles; infecties (dengue epidemie!), rugpijnen, ooronstekingen, allerlei genitale ontstekingen, kleine trauma’s etc, etc. Een hoogtepunt was afgelopen woensdag; toen zij we met de la doktora en twee verpleegkundigen het platteland opgegaan om zwangeren thuis te bezoeken en kinderen te vaccineren. Dit was erg indrukwekkend; toen realiseerde ik me dat dit echt één van de armste landen ter wereld is. De mensen in Leche wonen in kleine huisjes (enkele vierkante meters), gemaakt van hout, golfplaten of soms zelfs plastic. Stromend water is bij velen niet aan de orde en de varkens en kippen lopen in de ‘woonkamer’. Veel kinderen gaan niet naar school. Het aantal jonge moeders hier is gigantisch; zo kwamen we bij een twintigjarig meisje, zwanger van haar derde kind, zonder partner. Het consult verloopt over het hek. Ondanks dit heb ik ontzettend genoten van de gezellige sfeer, de schitterende uitzichten van het suikerriet (maken ze goede rum van!) en de vulkanen in de verte.

Ons eerste weekend was het één van de grootste feesten van Nicaragua; namelijk de verwekking van Maria. Dit hield in dat het plein voor de kathedraal helemaal aangekleed was, onder andere met een gigantische Maria van ongeveer 20 meter hoog. Overal dansten mensen en waren er kraampjes en muziek. ‘s Avonds lopen de mensen langs de deuren waarbij ze gevraagd wordt: ‘Quien causa tanta alegria?’, met als antwoord: ‘La concepcion de Maria’. Waarna snoep en allerlei andere etenswaren worden uitgedeeld, erg leuke ervaring. De zaterdagavond zijn we naar een gigantisch strandfeest geweest met goede muziek, goede rum en een zeer gezellige sfeer. Wat mij betreft één van de beste feestjes die ik heb meegemaakt.
Op zondag zijn we naar de Gallera geweest, ofwel de hanengevechten. Dit was iets waar we eenmalig heen wilden omdat dit een deel van cultuur is hier. De hanen worden getraind voor de gevechten, deze vinden elk weekend op verschillende plaatsen in Centraal-Amerika plaats (in Nicaragua legaal). Er wordt veel geld ingezet voor de hanen en uiteindelijk vechten ze dan tot de 15 minuten om zijn, of omdat een haan dood gaat (ze hebben mesjes aan hun poten zodat bij de andere haan de jugularis lek gestoken kan worden), of omdat een haan opgeeft. De eigenaar van de haan krijgt dan het geld. In onze ogen nogal gruwelijk, maar bijzonder om dit een keer ervaren te hebben.

Afgelopen weekend hebben we vulkaan Télica beklommen. Nicaragua heeft veel vulkanen, waar deze er één van is. De heenreis was een hike van zeven uur door bossen en over stenen. Boven hebben we genoten van een gigantisch uitzicht over de omgeving en de zonsondergang. We hebben gekampeerd naast de krater van de vulkaan, deze is 120 meter diep. ‘s Nachts hebben we een blik naar beneden geworpen en zagen we lava stromen, erg indrukwekkend. Deze vulkaan is twee maanden geleden voor het laatst uitgebarsten. Verder hebben we gezellig gekookt op een kampvuur en marshmallows gegeten, geslapen tussen de grazende paarden en koeien. De volgende dag hebben we nog vier uur gehiked door bossen, velden met palmbomen en bloemen. Uiteindelijk waren we zondagmiddag weer thuis; moe na 24 km lopen, maar voldaan van een geweldige ervaring.

De rest van de tijd besteden we door veel rond te lopen door León en lekker buiten de deur ontbijten, lunchen of dineren (dat kan hier spotgoedkoop!). Gezien de hitte ligt het tempo hier niet zo hoog. Verder drinken we biertjes en cocktails met onze medestudenten uit de residencia, gaan we hier op donderdagavond salsa dansen in La Olla Quemada en we hebben hier Sinterklaas gevierd in een café met Nederlandse eigenaar. Nu hebben we nog twee tot drie keer per week Spaans les, zodra we dit minderen willen we dit vervangen door Salsa lessen ;)

Nou, ik zie dat het toch best een heel verhaal is geworden.. dus lijkt me goed om er een eind aan te breien. Ik heb veel foto’s al op facebook staan, zal proberen er hier ook wat op te zetten =)

Hasta luego! xxx